De London Underground is een systeem voor snelle doorvoer dat het grootste deel van Londen en enkele aan de hoofdstad grenzende provincies bedient. Het werd in 1843 voorgesteld door Charles Pearson en wordt nog steeds gebruikt. Maar wist je dat de temperatuur in de buis in de loop der jaren geleidelijk oploopt?
De hitte in de Londense ondergrondse tunnels wordt grotendeels veroorzaakt door de treinen zelf. De opgewekte warmte wordt grotendeels door de muren geabsorbeerd. In de jaren 1900 was de temperatuur gemiddeld 14°C. Het is vandaag bijna 25°C.
De recordbrekende temperatuur van de centrale lijn
De centrale lijn breekt regelmatig records in een netwerk van gruwelijk hete tunnels. Londenaren waren afgelopen zomer geamuseerd toen de temperatuur op de gevreesde rode lijn de EU-richtlijn voor het vervoer van koeien, schapen en varkens overschreed.
Het mag geen verrassing zijn dat de Central-lijn consequent gemiddelde temperaturen bereikt die te hoog zijn voor EU-koeien: 30°C in juli en augustus 2013, 30.5°C in juli 2014 en 31.04°C in juli 2015. Alleen de Bakerloo Line had een maandelijkse gemiddelde temperatuur boven de 30°C.
De heetste metrolijnen in Londen zijn allemaal ondergronds. Centraal Londen wordt bediend door de lijnen Central, Bakerloo, Piccadilly, Northern, Waterloo & City, Victoria en Jubilee, die allemaal ondergronds opereren. De Circle-, District-, Hammersmith & City-, Metropolitan- en London Overground-lijnen bevinden zich bovengronds of dicht bij het oppervlak, waardoor het gemakkelijk is om warme lucht naar buiten en koele lucht te krijgen. (Bron: Bedraad)
Is er een manier om de centrale lijn te koelen?
Ingenieurs lieten niet veel ruimte over toen eind 1800 en begin 1900 verschillende Londense buisbuizen werden opgegraven uit ondergrondse klei. Ze lieten er geen achter. Als gevolg hiervan is het onpraktisch om airconditioningapparatuur te plaatsen in treinen die door diepe tunnels rijden.
Omdat de buizen te klein zijn om warmte te laten ontsnappen, wordt de buis in feite een grote ondergrondse oven. Als je uit een treinraam van Central Line kijkt, zie je draden en panelen op slechts enkele centimeters van de trein ritselen. Al die warmte wordt boven hen vastgehouden door de verstikkende grond van Londen.
En de klei wordt heet. De temperaturen in tunnels en stations waren rond de 14 graden Celsius toen een groot deel van het metronetwerk in het centrum van Londen in de vroege jaren 1900 werd geopend.
Wat kunt u doen als u de warme lucht niet naar buiten kunt krijgen en het bijna moeilijk is om koele lucht naar binnen te krijgen? Het blijkt nogal wat te zijn. De autoriteiten hebben in 2015 een ventilatorkoelsysteem geïnstalleerd op het metrostation St. Paul's.
Het ontwerp, gemaakt door het beste koelteam van London Underground, trok frisse lucht van de straat en duwde water door leidingen met een snelheid van 16 liter per seconde om de lucht met zeven graden te koelen voordat het op platformniveau naar buiten werd geduwd. Als gevolg hiervan is St Paul's veranderd van een van de populairste Central Line-haltes naar een van de coolste.
Aan de andere kant is TfL genoodzaakt om het probleem van de oververhitting van de Tube station per station aan te pakken. Tijdens de zomer worden momenteel luchtkoelsystemen gebruikt in Oxford Circus en Green Park. De eerste gebruikt een bovengrondse faciliteit die eigendom is van TfL om water op te pompen, en de laatste onttrekt water uit een nabijgelegen aquifer via boorgaten. (Bron: Bedraad)