De kolonisatie van Madagaskar is een van de vreemdste en minst begrepen periodes in de prehistorische menselijke geschiedenis. Madagaskar was een van de laatste continenten die werd gekoloniseerd. Hoewel vlak voor de oostkust van Afrika, blijkt uit genetische, linguïstische en culturele gegevens dat Afrikanen en, meer schokkend, Indonesiërs het eiland samen bevolkten. Maar wist je dat 30 vrouwen de eerste kolonisten van Madagaskar waren?
Een kleine groep mensen, bestaande uit minder dan 30 vrouwen, vestigde zich in Madagaskar. Deze 30 vrouwen waren de voormoeders van alle hedendaagse inheemse Malagasi.
De geschiedenis van Madagaskar
De vroege isolatie van Madagaskar van het prehistorische supercontinent dat Afrika en India omvatte, evenals de latere kolonisatie van het eiland door mensen van de Sunda-eilanden en Oost-Afrika, zijn belangrijke kenmerken van de geschiedenis van het eiland.
Deze twee factoren hielpen duizenden endemische planten- en diersoorten om te evolueren en te overleven, waarvan sommige nu uitgestorven zijn of met uitsterven worden bedreigd als gevolg van het falen van de regering om middelen te verstrekken om de groeiende bevolking te ondersteunen, waardoor veel mensen zich tot schadelijke milieupraktijken als middel om te overleven. Grote schepen uit Java en Sumatra, bekend als Djong, domineerden de handel in de Indische Oceaan tijdens de eerste kolonisatie van Madagaskar.
Het Malagassische volk, dat de Austronesische taal van het Malagasi spreekt, die Bantu-, Maleisische, Arabische, Franse en Engelse invloeden heeft, is voortgekomen uit eeuwenlange onderlinge huwelijken.
Het grootste deel van de genetische samenstelling van de gemiddelde Malagasi onthult echter een ongeveer gelijke mix van Bantu- en Austronesische afkomst.
Volgens één onderzoek werd Madagaskar ongeveer 1,200 jaar geleden voor het eerst bewoond door een relatief kleine groep mensen, bestaande uit ongeveer 30 vrouwen, van wie 28 van maritieme Zuidoost-Aziatische afkomst en twee van Afrikaanse afkomst. Maar de meer uitgebreide gegevens die zijn verzameld, ondersteunen deze uitkomst niet. De eerste groep die zich vestigde en later immigranten vermengden zich om de Malagassische bevolking te vormen.
In de Middeleeuwen had het eiland meer dan een dozijn unieke etnische identiteiten ontwikkeld, elk gekenmerkt door het bewind van een hoofdman. Sommige stammen, waaronder de Sakalava, Merina en Betsimisaraka, werden samengebracht door leiders die echte koninkrijken stichtten. Deze koninkrijken vergaarden rijkdom en macht door handel te drijven met Europeanen, Arabieren en andere zeelieden, zoals piraten. (Bron: Uitgeverij Royal Society)
Wanneer koloniseerden de Fransen Madagaskar?
Het eiland Nosy Boraha werd in 1750 aan het Koninkrijk Frankrijk geschonken door Bety van Betsimisaraka, de vorst van het Koninkrijk Betsimisaraka. Toen de lokale bevolking in 1752 in opstand kwam, werden de Franse kolonisten echter afgeslacht. Frankrijk liet de nederzetting ongeveer 50 jaar onbezet achter voordat het in 1818 terugkeerde.
Tsiomeko, de vorst van het eiland Nosy Be, stemde in 1840 in met Franse bescherming. In 1841 verwierven de Fransen de controle over het eiland en in 1849 werd een mislukte poging ondernomen om ze te verdrijven.
Na het eerste Franco-Hova Wara-alliantieverdrag tussen Frankrijk en Madagaskar op 17 december 1885, door koningin Ranavalona III, stemden de Britten in met de beweringen van Frankrijk om zijn invloed op Madagaskar uit te oefenen. Dit gaf Frankrijk een protectoraat over de baai van Diego-Suarez, het omliggende gebied en de eilanden Nosy-Be en Île Sainte-Marie.
Meningsverschillen over de uitvoering van dit pact werden gebruikt om de Franse invasie van 1895, die aanvankelijk op weinig weerstand stuitte, te rechtvaardigen. De bevolking had een hekel gekregen aan het gezag van premier Rainilaiarivony, dat al sinds 1864 bestond. (Bron: Uitgeverij Royal Society)