Sigurd Eysteinsson of beter bekend als Sigurd de Machtige, was de leider in een Vikingverovering in Noord-Schotland en stond in de volksmond bekend als de tweede graaf van Orkney. Maar kende je het verhaal over zijn ongewone dood?
Sigurd Eysteinsson had de hoofden van zijn vijanden als trofee aan zijn winnende herenzadels bevestigd. Op weg naar huis krabde de tand van Máel Brigte aan zijn been. Het been raakte geïnfecteerd en resulteerde in de vroegtijdige dood van Eysteinsson
Sigurd Eysteinsson en zijn ongewone dood
De Viking-invasie in Noord-Schotland onder bevel van Eysteinsson leverde hem de bijnaam op Sigurd de Machtige. Kort na het ontvangen van de titel van Graaf van Orkney van zijn broer in 872 GT begon hij het grootste deel van Europa te veroveren.
Gelegen op het meest noordelijke punt van het Britse vasteland, heeft deze kleine eilandengroep een kille, regenachtige omgeving die ideaal is voor een agrarische economie. Het was de perfecte plek om een invasie op te zetten. Zijn vechtkunsten werden legendarisch en het Noorse volk vermeldt zijn campagne vaak in hun mondelinge geschiedenis.
Hij was echter niet altijd een dappere krijger. Het conflict van Eysteinsson met Máel Brigte de Bucktoothed, een lokale leider in Schotland, wordt beschreven in The Record of the Earls of Orkney, een werk uit de vroege dertiende-eeuwse literatuur dat evenveel geschiedenis van de regio is als een mythologisch verhaal van de Vikingen.
Ze besloten een fictief duel aan te gaan. De regels waren eenvoudig: elke man zou zijn 40 beste mannen meenemen, op een vooraf bepaalde tijd op een specifieke locatie bijeenkomen en deelnemen aan een deathmatch. De winnaar zou ongetwijfeld de volledige controle over de activa van de verliezende partij overnemen. Brigte hield zich aan de afspraak, maar Eysteinsson kwam opdagen met twee keer zoveel soldaten. Samen met zijn soldaten werd de Schot gedood.
Brigtes hoofd werd afgehakt en vastgemaakt aan het zadel van Eysteinsson. De boktanden die Brigte zijn naam gaven, maakten hem gemakkelijk herkenbaar voor andere heren die de aanspraken van Eysteinsson op Schots grondgebied zouden betwisten, waardoor ze bang waren zich bij Eysteinssons uitrusting aan te sluiten.
Eysteinsson was echter degene die op zijn hoede had moeten zijn voor Brigte's boktanden. De tanden van de dode man krabden aan het been van Eysteinsson terwijl hij reed, en een van zijn wonden werd geïnfecteerd door de ziekte van het ontbindende hoofd. Er zijn weinig bijzonderheden over het type infectie. Helaas bleek het fataal en het lijkt erop dat het gevecht inderdaad een patstelling was. (Bron: tijdschrift Diabolique)
Vikingen noemen zichzelf geen Vikingen
Sinds de term Viking verwijst niet naar een bepaalde groep of stam van mensen, Vikingen noemden zichzelf niet met die naam. Scandinavische landen zoals we die nu kennen, bestonden niet tijdens de Vikingtijd en mensen vestigden zich voornamelijk in verspreide clans en stammen in de regio. In het Oudnoors is de uitdrukking ga op Viking bedoeld om deel te nemen aan piraterij of een vrijbuitertocht, en niet om een persoon te beschrijven. (Bron: Brits)