Home » Gezondheid » Bijna 90% van de sterfgevallen van het Amerikaanse leger tijdens de Mexicaans-Amerikaanse oorlog was te wijten aan infectieziekten. Dit was het hoogste van alle Amerikaanse conflicten.
Mexicaans-Amerikaanse oorlog

Bijna 90% van de sterfgevallen van het Amerikaanse leger tijdens de Mexicaans-Amerikaanse oorlog was te wijten aan infectieziekten. Dit was het hoogste van alle Amerikaanse conflicten.

De Mexicaans-Amerikaanse oorlog tussen de Verenigde Staten en de Intervención estadounidense in México in Mexico was een gewapende oorlog tussen de Verenigde Staten en Mexico die duurde van 1846 tot 1848. Het volgde op de annexatie van Texas door de Verenigde Staten in 1845, dat Mexico als Mexicaans grondgebied beschouwde. Maar wist u wat de oorzaak was van 90% van de sterfgevallen van het Amerikaanse leger in die tijd?

Tijdens de Mexicaans-Amerikaanse oorlog eisten infectieziekten ongeveer 90% van de slachtoffers van het Amerikaanse leger, het belangrijkste percentage van alle Amerikaanse conflicten.

De oorlog Infectieziekten

De Mexicaanse oorlog was de bloedigste van alle Amerikaanse oorlogen met betrekking tot ziektesterfte. De ziekte doodde bijna 13% van de hele Amerikaanse strijdmacht. Van de 12,535 doden in de strijd werden er 10,986 veroorzaakt door infectieziekten, meestal dysenterie, zowel bacterieel als amoeben; zeven mannen kwamen om door ziekte voor elke man die werd gedood door Mexicaanse musketkogels. Vervuiling van kampen was de ernstigste fout die de Amerikaanse strijdkrachten maakten tijdens de Mexicaanse oorlog.

De onverschilligheid van lijnofficieren en rekruten voor het belang van adequate sanitaire voorzieningen en militaire hygiëne leidde tot uitbraken van dysenterie, terwijl slechte omstandigheden in militaire ziekenhuizen de verspreiding van ziekten bevorderden. Deze fout in de militaire cultuur bracht de gezondheid van het leger in gevaar en resulteerde in een medische ramp. Ziekte veroorzaakte grote schade aan de Verenigde Staten. De middelen van het leger waren uitgeput, het moreel van de eenheden was laag en de strategie en tactiek werden beïnvloed. Nu we de eenentwintigste eeuw naderen, blijft dysenterie een ernstig probleem voor de volksgezondheid, waarbij jaarlijks honderdduizenden mensen om het leven komen, met name kinderen in armere landen met onvoldoende persoonlijke hygiëne en willekeurige verwijdering van menselijk en dierlijk afval. (Bron: National Library of Medicine)

Wat is dysenterie?

Een van de infectieziekten tijdens de Mexicaans-Amerikaanse oorlog was dysenterie, een infectie van de darmen die bloederige of slijmerige diarree veroorzaakte.

Andere symptomen van dysenterie zijn onder meer:

  • ondraaglijke buikkrampen
  • onwel zijn of zich ziek voelen (braken)
  • een hoge temperatuur

Dysenterie is zeer besmettelijk en kan worden verspreid als de juiste voorzorgsmaatregelen niet worden genomen, zoals het correct en consequent wassen van uw handen. (Bron: NHS)

Soorten dysenterie

Dysenterie wordt ingedeeld in twee typen:

  • De meest voorkomende vorm van dysenterie in het VK is bacillaire dysenterie of shigellose, die wordt veroorzaakt door de shigella-bacterie.
  • Amoebische dysenterie, ook bekend als amoebiasis, wordt veroorzaakt door een amoebe (eencellige parasiet) genaamd Entamoeba histolytica, die voornamelijk voorkomt op tropische plaatsen; dit type dysenterie wordt meestal in het buitenland verworven.

(Bron: NHS)

Dysenterie behandelen

Dysenterie verdwijnt meestal vanzelf na 3 tot 7 dagen. Medicatie is zelden nodig. Het is echter van cruciaal belang om voldoende vocht te consumeren en, indien nodig, orale rehydratatiebehandelingen te gebruiken om uitdroging te voorkomen. Pijnstillers, zoals paracetamol, kunnen pijn en koorts verlichten. Geneesmiddelen tegen diarree, zoals loperamide, moeten worden vermeden omdat ze de situatie verergeren.
Om het risico op verspreiding van de infectie naar anderen te beperken, moet u na de laatste diarreeaanval minimaal 48 uur thuisblijven. (Bron: NHS)

Afbeelding van Geschiedenis Gilde

Laat een bericht achter