Een spermabank is een faciliteit of bedrijf dat menselijk sperma koopt, opslaat en verkoopt. Mannen die bekend staan als spermadonoren genereren en verkopen sperma. Het sperma wordt door of voor iemand anders gekocht om een zwangerschap of zwangerschappen anders dan door een seksuele partner te bewerkstelligen. Donorsperma is sperma dat wordt verkocht door een spermadonor. Maar wat gebeurde er met de raadselachtige spermabank van de Nobelprijs?
Een groep zette een spermabank op die alleen het sperma van Nobelprijswinnaars bevatte om de volgende generatie genieën te kweken.
De geschiedenis van de spermabank
Een man genaamd Montegazza was de eerste die in 1866 banken voorzag voor ingevroren menselijk sperma. Hij stelde voor dat een man die sterft op een slagveld een wettelijke erfgenaam kan krijgen met zijn sperma ingevroren en thuis opgeslagen. Hoewel het zo'n 150 jaar duurde, werd het idee van Montegazza werkelijkheid tijdens de conflicten in de Golfoorlog in 1992. Militairen waren in staat; sommigen kozen ervoor om spermamonsters in te vriezen en te bewaren voordat ze gingen vechten.
Wetenschappers ontdekten dat sperma tussen 321 en 1938 bevriezings- en opslagtemperaturen tot -1945 graden Fahrenheit kon overleven. Maar overleven is één ding; op de juiste manier werken tijdens het conceptieproces is iets heel anders.
De eerste belangrijke vooruitgang in het veld vond plaats in 1949 toen AS Parkes en twee Britse wetenschappers een manier bedachten om sperma te beschermen tegen schade tijdens bevriezing door gebruik te maken van een stroperige vloeistof die bekend staat als glycerol. Dr. Jerome K. Sherman, een Amerikaanse pionier op het gebied van het invriezen van sperma, verbeterde de procedure in 1953 verder.
De ontdekking, gepresenteerd op het 11e International Congress of Genetics in 1963, wekte belangstelling voor het vooruitzicht van spermabanken. Tien jaar later, begin jaren zeventig, werd de eerste commerciële spermabank geopend. (Bron: Cryobank)
Wie begon met het verzamelen van sperma van Nobelprijswinnaars?
Graham, Obert Klark, werd geboren op 9 juni 1906 en stierf op 13 februari 1997. Hij was een Amerikaanse eugeneticus en zakenman die miljoenen verdiende door onbreekbare plastic brillenglazen te maken. Later richtte hij de Repository for Germinal Choice op, een geniale spermabank, om een eugenetica-programma op te zetten. Graham richtte in 1980 de Nobel-spermabank op.
Aanvankelijk was Graham van plan om alleen sperma van Nobelprijswinnaars te krijgen, maar donorschaarste en de lage levensvatbaarheid van hun sperma dwongen Graham om een bredere reeks criteria vast te stellen. Deze criteria waren uitgebreid en streng: ontvangers van sperma moesten bijvoorbeeld getrouwd zijn en een buitengewoon hoog IQ hebben. Uiteindelijk heeft de bank deze regelgeving echter verlaagd, zodat ze zowel atleten als intellectuelen als donoren kon werven. In 1983 had de spermabank van Graham 19 geniale terugkerende donoren, waaronder Nobelprijswinnaar William Bradford Shockley, een voorstander van eugenetica en ontvanger van de Nobelprijs voor natuurkunde in 1956, en twee anonieme Nobelprijswinnaars. De bank sloot in 1999, twee jaar na het overlijden van de oprichter.
Het had in totaal 218 nakomelingen gebaard. De overkoepelende doelen van Graham waren de genetische verbetering van de mensheid en het koesteren van vers bedachte genieën. Dit type positieve eugenetica had tot doel het aantal fitte individuen in een populatie te vergroten door selectief fokken. Aan de andere kant veroorzaakte Grahams geniale spermabank verontwaardiging. Niet alle donoren en ontvangers voldeden echter aan het strikte criterium van Graham vanwege een gebrek aan praktische screeningtools. (Bron: DB Pedia)