De meeste kinderen in de Verenigde Staten hebben een lange traditie om op kerstavond een bord koekjes en een glas melk voor de kerstman achter te laten. Maar was het niet altijd zo? Wanneer begon de traditie om melk en koekjes voor de kerstman achter te laten?
Tijdens de Grote Depressie werd het achterlaten van koekjes en melk voor de kerstman een gangbare praktijk in de Verenigde Staten. Ouders wilden hun kinderen leren dat het verstandiger was om geschenken te geven en dankbaar te zijn voor geschenken die in die moeilijke tijden werden ontvangen.
Wanneer begonnen mensen melk en koekjes aan te bieden voor de kerstman?
Volgens één verklaring is de koekjes-en-melktraditie voortgekomen uit een oud gebruik waarbij huishoudens kousen met lekkernijen voor de kerstman laadden en ze bij de schoorsteen, zijn favoriete manier van binnenkomen, als een welkomstgeschenk ophingen. Tegenwoordig worden dergelijke kousen echter vaak gevuld met snoep en bescheiden cadeautjes voor de gezinsleden.
Het achterlaten van koekjes en melk voor de kerstman, samen met een paar wortelen voor zijn rendieren, werd een populair Amerikaans vakantieritueel tijdens de Grote Depressie in de jaren dertig van de vorige eeuw. Veel ouders vonden het een geweldige manier om hun kinderen te leren hoe belangrijk het is om bij te dragen aan anderen en om hun waardering te uiten voor de cadeaus die ze tijdens die periode van aanzienlijke economische moeilijkheden met Kerstmis mochten ontvangen.
Veel kinderen laten nog steeds koekjes en melk achter voor de kerstman, of het nu uit goede wil is of, in minder gezonde omstandigheden, als smeergeld om zo'n 80 jaar later extra geschenken te krijgen van de vrolijke bebaarde man in het rode pak. (Bron: Geschiedenis)
De mythologische oorsprong van de traditie
Deze feestelijke maaltijdgebruik heeft een oorsprong die nog verder teruggaat. Dit dateert helemaal uit de Noorse mythologie. Odin, de machtigste Noorse godheid, reed naar verluidt op een achtbenig paard genaamd Sleipner, waarop hij schrijlings op een raaf op elke schouder zat.
Tijdens het kerstseizoen lieten kinderen eten achter voor Sleipner in de hoop dat Odin op zijn reizen langs zou komen en cadeautjes zou achterlaten. Een dergelijk gebruik wordt nog steeds beoefend in landen als Denemarken, België en Nederland, waar jongeren denken dat paarden, en niet rendieren, de slee van de kerstman trekken.
Op kerstavond laten ze wortelen en hooi achter, zelfs in schoenen gestopt, voor de vermoeide dieren. Chocolademunten, cacao, mandarijnen en marsepein zijn enkele van de kerstcadeautjes die ze in ruil daarvoor konden verwachten. (Bron: Geschiedenis)
Nog steeds een kersttraditie in andere delen van de wereld
Verschillende landen hebben in de loop van de tijd hun eigen versies van de koekjes-en-melktraditie gecreëerd. Sherry en mince pies worden geserveerd aan Britse en Australische kinderen, terwijl rijstepap wordt geserveerd aan Zweedse kinderen.
Als de kerstman cadeautjes bezorgt in Ierland, mag hij een pint Guinness bij zijn koekjes verwachten. Père Noel krijgt een glas wijn van de Franse kinderen en zijn ezel, Gui, Frans voor maretak, krijgt hooi, wortelen en andere geschenken van de jongeren.
In Duitsland laten jongeren eten helemaal weg en laten in plaats daarvan handgeschreven berichten achter voor het Christkind, een symbolische personificatie van de kerstgeest die verantwoordelijk is voor het bezorgen van geschenken op eerste kerstdag.
Terwijl veel Duitse kinderen hun brieven voor de vakantie naar het Christkind sturen. Er zijn zes officiële adressen voor brieven die aan het Christkind zijn geadresseerd, andere hebben ze op kerstavond verspreid, verfraaid met glitterlijm of suikerkristallen. De brieven werden op kerstochtend verzameld en in plaats daarvan werden geschenken gestort. (Bron: Geschiedenis)