Voordat tuinkabouters ontstonden, hadden Duitsers tuinkluizenaars. Maar wat zijn ze, en waarom waren ze erg populair in de 18e eeuw?  

Tuinkluizenaars waren mensen die betaald werden om zich als druïden te verkleden en als versiering in spelonken en grotten van landgoederen van rijke mensen te wonen. Kost en inwoning zijn de gebruikelijke vormen van betaling voor deze kluizenaars.

Kluizenaarstuin

Een kluizenaar, ook wel een kluizenaar genoemd, is een persoon die zich om verschillende redenen uit de samenleving terugtrekt, maar de meeste zijn vanwege religieuze overtuigingen. De vroegste christelijke kluizenaars ontstonden rond het einde van de derde eeuw in Egypte, waar de vlucht voor de vervolging van de Romeinse keizer Decius leidde tot een leven van gebed en boetedoening. Paulus van Thebe, een kluizenaar die rond 250 voor Christus naar de woestijn vluchtte, was de eerste kluizenaar die werd geregistreerd. (Bron: Brits)

In de jaren 1800 werd Sint Franciscus van Paola gecrediteerd als 's werelds eerste tuinkluizenaar. Sint Franciscus hield zich aan de heilige kluizenaar levensstijl, afzien van materiële bezittingen om een ​​sterkere relatie met God te ontwikkelen. Door zijn kennis werd de kluizenaar een vertrouweling van koning Karel VIII.

De koning bouwde een kleine structuur voor de kluizenaar om in te wonen op een van zijn landgoederen. Edelen in de Franse monarchie wilden al snel een soortgelijke richting en begonnen bescheiden kapellen en andere bouwwerken in hun tuinen te bouwen om deskundige religieuze kluizenaars te huisvesten.

Hoe werden tuinkluizenaars populair?

In de loop van de tijd ontwikkelden bezoekende Britse aristocraten een associatie tussen prachtige tuinen en oudere kluizenaars. Ze maakten de trend populair in Engeland, waar het in de 18e en 19e eeuw in de mode raakte. (Bron: Medium)

Echte kluizenaars waren schaars en rijke landeigenaren moesten inventief worden. Sommigen plaatsten advertenties in kranten waarin ze voedsel, onderdak en een toelage aanboden voor iedereen die in eenzaamheid wilde leven. Het geachte Charles Hamilton plaatste zo'n advertentie. (Bron: Mental Floss)

Van kluizenaars werd verwacht dat ze er goed uitzagen en daarom mochten ze hun haar, nagels of baard niet knippen. Bepaalde huishoudens verboden hun kluizenaars zelfs om zichzelf te reinigen, omdat een smerig lichaam authenticiteit toevoegde aan de afwijzing van beschaving door een kluizenaar.

De kluizenaars, gekleed in druïdische kleding, woonden in kleine tuingrotten. Hun spelonken waren voorzien van de nodige rekwisieten voor een wijze man, een zandloper, bijbel, bril en een theatrale schedel.

Bepaalde huizen hadden een zekere mate van showmanship nodig van hun decoratieve kluizenaars. Toen de gasten arriveerden, werd van hen verwacht dat ze verhalen vertellen, poëzie lazen en wijn serveerden. Andere meesters wilden dat hun kluizenaars meer op een standbeeld zouden lijken en droegen hen op onder alle omstandigheden niet met de gasten te communiceren. (Bron: Medium)

Deze voorwaarden werden opgelegd bovenop het verbod van de kluizenaar om tot het einde van de contractperiode de tuin van hun werkgever te verlaten. Deze periode kan maanden, zo niet jaren beslaan, en niet-naleving leidt tot verbeurdverklaring van de betaling.

Kluizenaars blijven tegenwoordig de aandacht trekken. Stan Vanuytrecht betrok eind april 2017 een hermitage in Saalfelden, Oostenrijk, hoog in de Alpen. Hoewel er geen toegang was tot internet, stromend water of verwarming, meldden vijftig mensen zich aan voor deze bezetting.

De hermitage, die al 350 jaar onafgebroken wordt bewoond, nodigt bezoekers uit om een ​​spirituele dialoog aan te gaan met de inwonende kluizenaar en verwacht veel bezoekers. (Bron: Mental Floss)

Andere ongebruikelijke beroepen in de 1800e eeuw

De tuinkluizenaar, die nu is vervangen door keramische kabouters, is niet de enige ongebruikelijke bezigheid in zijn tijd. Hier zijn een paar andere unieke maar interessante beroepen die je in de 1800e eeuw kunt tegenkomen.

Menselijk alarm

Het menselijke alarm klopte op de deur of een raam zoals gepland. Hierdoor konden werkende mensen zich op tijd op het werk melden. Op een leisteen moesten ze de tijd krabbelen waarop ze wilden ontwaken. Om de arbeiders aan hun werkdag te laten beginnen, kwamen er kloppers die op de deur of een raam sloegen.

Ontvoerder van lijken

Het is de taak van de opstandingskunstenaar om recentelijk zieke kadavers op te graven op verzoek van artsen. Hoewel het werk illegaal was, hielp het de medische wereld om meer te leren over de menselijke anatomie.

zonde eter

Britten dachten dat een dode van zonden zou kunnen worden gereinigd als een zondeneter het voedsel uit de borst van de overledene zou eten. Er waren maar een paar zondeneters. De meesten van hen waren bedelaars. (Bron: Anglotopie)