Olifanten staan bekend als de grootste landdieren ter wereld. Er zijn drie levende soorten olifanten: de Afrikaanse bosolifant, de Afrikaanse bosolifant en de Aziatische olifant. Ze onderscheiden zich door een lange slurf die bekend staat als een romp, slagtanden, grote oorkleppen, massieve poten en een taaie maar gevoelige huid. Maar wist je hoe olifanten in het algemeen op de dood reageren?
Afrikaanse olifanten begraven dode of slapende mensen of helpen hen zelfs wanneer ze gewond zijn. Een vrouw dommelde in onder een boom en werd wakker en zag een olifant die over haar heen stond en haar zachtjes aanraakte. Toen er meer olifanten arriveerden, begroeven ze haar onder takken. De volgende ochtend werd ze ongedeerd ontdekt.
Hoe begrijpen olifanten de dood?
De meeste moderne ethologen beschouwen olifanten als een van de intelligentste dieren op aarde. De hersenen van een olifant wegen iets meer dan 5 kg, meer dan enig ander landdier, en terwijl de grootste walvissen twintig keer zo zwaar zijn als die van een typische olifant, wegen de hersenen van een walvis amper twee keer zoveel als die van een olifant.
Olifanten hebben ongeveer 257 miljard neuronen. In termen van algemene connectiviteit en functionele gebieden zijn olifantenhersenen vergelijkbaar met die van mensen en veel andere zoogdieren, met een paar opmerkelijke structurele verschillen. De cortex van de olifant heeft ongeveer een derde van het aantal neuronen als een menselijk brein, ondanks dat er aanvankelijk werd geschat dat het evenveel neuronen heeft als een menselijk brein.
Ze kunnen een breed scala aan gedragingen vertonen, zoals gedrag dat verband houdt met verdriet, leren, mimiek, spelen, altruïsme, gebruik van gereedschap, mededogen, samenwerking, zelfbewustzijn, geheugen en communicatie. Bovendien suggereert bewijs dat olifanten wijzen begrijpen: het vermogen om een object non-verbaal te communiceren door een vinger of iets dergelijks uit te steken. In dit opzicht wordt aangenomen dat ze vergelijkbaar zijn met walvisachtigen en primaten.
Sommige onderzoekers beweren dat het ruimen van olifanten moreel verkeerd is vanwege claims van hoge intelligentie en sterke familiebanden. De olifant werd door Aristoteles beschreven als het dier dat alle anderen overtreft in verstand en geest.
(Bron: National Geographic)
Het olifanten-doodsritueel
Olifanten hebben eeuwenlang mensen beïnvloed en mensen hebben een aanzienlijke hoeveelheid tijd besteed aan het volgen en bestuderen van deze vriendelijke reuzen, inclusief de rituelen die ze doen.
Olifanten leven in hechte sociale groepen en kunnen tot 70 jaar oud worden, waarbij ze samen sterke banden en herinneringen vormen. Wanneer een van de kuddeolifanten sterft, rouwt de hele kudde. Een familie zal altijd stoppen om de botten of het karkas van een andere olifant te onderzoeken als ze die zien. Afgezien van verdriet zijn er andere emoties zoals ontkenning en sympathie te zien bij een olifantenbegrafenis.
De olifanten raken over het algemeen de botten aan en pakken ze voorzichtig op met hun slurf terwijl ze heel stil blijven, en soms bedekken ze het lichaam met bladeren en gras. Ze kunnen zelfs dagen of weken bij het lichaam blijven als de olifant uit hun kudde was.
Het vermogen van de olifant om complexe emoties en verdriet te ervaren is echt uniek onder wilde dieren, en ze vertonen een ongelooflijk zelfbewustzijn van hun bestaan, waardoor ze zowel herkenbaar als intrigerend zijn. (Bron: Reizen Afrika ontdekken)