Nazi-Duitsland gebruikte operatie Bernhard om Britse valuta te vervalsen. Het was aanvankelijk bedoeld om de bankbiljetten boven Groot-Brittannië te laten vallen om de Britse economie tijdens de Tweede Wereldoorlog te laten crashen. Maar wat is Operatie Bernhard?
Duitsland vervalste £ 130 miljoen in Britse valuta tijdens de Tweede Wereldoorlog om de Britse economie ten val te brengen. De bankbiljetten behoren tot de beste vervalsingen ooit gemaakt en zijn uiterst moeilijk te onderscheiden van echt geld.
De geschiedenis van Operatie Bernhard
Het plan werd bedacht en kreeg zijn naam door Schutzstaffel Sturmbannführer Bernhard Krüger, die een groep van 142 vervalsers verzamelde, aanvankelijk uit gevangenen van het concentratiekamp Sachsenhausen en later uit andere locaties, waaronder Auschwitz. Tegen de tijd dat Sachsenhausen in april 1945 werd bevrijd, had de drukpers 8,965,080 bankbiljetten gemaakt met een totale waarde van £ 134,610,810.
Het graveren van de ingewikkelde drukplaten, het maken van het juiste op vodden gebaseerde papier met de juiste watermerken en het kraken van de code om geldige serienummers te genereren, was een uitdaging en begon in 1942. Vanwege hun bijna onmogelijke gelijkenis met echte valuta, de biljetten behoren tot de beste vervalsingen ooit gemaakt.
In de veronderstelling dat de meeste Britten de bankbiljetten zouden verzamelen en uitgeven, wat tot inflatie zou leiden, was de oorspronkelijke strategie om de Britse economie tijdens de oorlog te verstoren door de bankbiljetten uit vliegtuigen te laten vallen. Dit plan werd nooit uitgevoerd omdat, volgens de theorie, de Luftwaffe niet over de nodige vliegtuigen beschikte om de vervalsingen met succes te vervoeren. Op dat moment had de buitenlandse inlichtingendienst van de SS de leiding over de operatie.
Vanaf eind 1943 werden er elke maand een miljoen biljetten gedrukt. Velen werden verplaatst van het hoofdkwartier van de SS naar een oud hotel in de buurt van Meran in Zuid-Tirol, Noord-Italië, waar ze werden witgewassen en werden gebruikt om Duitse spionnen die voor de geallieerden werkten en strategische invoer te betalen. Er is geen bewijs om de bewering te ondersteunen dat nepgeld werd gebruikt om de redding van de gedetineerde voormalige Italiaanse heerser Benito Mussolini in 1943 te betalen. (Bron: Fandom over militaire geschiedenis)
Het einde van valse ponden
Na de nederlaag van het Derde Rijk kwamen grote hoeveelheden valse ponden in handen van de joodse ondergrondse. De Joodse ondergrondse gebruikte het vervalste geld om voorraden te kopen en vluchtelingen naar het Heilige Land te vervoeren, onder wie Chaim Shurik, een Poolse drukker die een 20 pagina's tellende memoires in het Hebreeuws schreef over zijn vervalsingsdagen. De joodse underground had waarschijnlijk ook toegang tot valse dollars, maar vermeed deze om goede betrekkingen met de Uni te onderhouden.
Hoewel wordt aangenomen dat het merendeel van de gedrukte biljetten op de bodem van het Toplitz-meer bij Ebensee terechtkwam, waar duikers ze in 1959 ontdekten, werden sommige lange tijd in Groot-Brittannië in gebruik gevonden voordat de Bank of England besloot te stoppen met het uitgeven van biljetten. biljetten groter dan £5. De andere coupures werden opnieuw geïntroduceerd op 21 februari 1964 (£ 10), 9 juli 1970 (£ 20) en 20 maart 1981 (£ 50), samen met een nieuw blauwgekleurd biljet van £ 5 op 21 februari 1957.
Elyesa Bazna, een Duitse spionne die werd betaald met nepgeld en vervolgens de Duitse regering aanklaagde wegens onbetaald loon, had geen succes. (Bron: Fandom over militaire geschiedenis)