Tijdens de Tweede Wereldoorlog waren er honderden ontheemde Poolse kinderen die naar Sovjetweeshuizen werden gebracht. Dit gebeurde tijdens de tijd dat Duitsland Polen binnenviel in 1939.
In 1942 richtte Digvijaysinhji Ranjitsinhji Jadeja de maharadja van Nawanager het Poolse kinderkamp op voor de vluchtelingenkinderen van Polen om hen te redden van de barre omstandigheden van de USSR-weeshuizen tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Wie is Digvijaysinhji Ranjitsinhji Jadeja?
Digvijaysinhji Ranjitsinhji Jadeja, een Rajput van de Yaduvanshi-clan, werd bestuurd op 18 september 1895. Hij is de neef van de beroemde cricketspeler KS Ranjitsinhji. (Bron: De London Gazette)
Hij trad in 1919 toe tot het Britse leger. In 1920 diende hij bij de Egyptian Expeditionary Force en in 1921 werd hij gepromoveerd tot luitenant. (Bron: De London Gazette)
Digvijaysinhji was de opvolger van zijn oom Ranjitsinhji. Hij regeerde als de Maharaja Jam Sahib van Nawanager in 1933 tot aan zijn dood.
Hoe kwamen de wezen onder zijn hoede terecht?
In het jaar 1941 werd de weeskinderen door amnestie toegestaan de Sovjet-Unie te verlaten. Sommigen werden verplaatst naar Mexico, Nieuw-Zeeland en andere landen. India was de eerste staat die hen een plek bood om naartoe te gaan. (Bron: Culture)
Maharaja Jam Saheb Digvijaysinhji Ranjitsinhji, de heerser van Nawanagar, bood zich aan om de honderden ontheemde wezen een thuis te bieden. De kinderen werden onmiddellijk naar India vervoerd door leden van het Anders 'leger, het Rode Kruis, het Poolse consulaat in Bombay en Britse functionarissen. (Bron: Culture)
De eerste lichting weeskinderen werd in 1942 vervoerd. Het waren er toen maar 170. Ze reisden in vrachtwagens van Ashgabat naar Bombay. Ze verhuisden toen van Balachadi naar de stad Nawanager in de Maharadja. Vergeleken met de vreselijke omstandigheden en zorg die ze hebben meegemaakt terwijl ze in de Sovjet-Unie waren, was het zien van India echt een verademing voor hen. (Bron: Culture)
De maharadja begroette hen met de woorden: 'Jullie zijn geen wezen meer. Vanaf nu ben jij Nawangariër, en ik ben Bapu, de vader van alle Nawangariërs, dus ik ben ook je vader. "
De vrijgevige Maharaja bouwde slaapzalen voor de kinderen, en ze hadden elk hun eigen bedden. Hij zorgde ook voor goed onderwijs en ook voor voldoende voedsel. De kinderen mochten kinderen zijn en speelden naar hartenlust. (Bron: Culture)
In 1942 waren er meer dan 600 Poolse kinderen in India, kort daarna waren het er duizend. Ze kregen alles wat ze nodig hadden: eten, kleding, onderwijs en medische zorg. De aardige Maharaja heeft zelfs zijn pension in Balachadi omgetoverd tot een school voor hen, zodat ze kunnen leren lezen en schrijven. (Bron: Culture)
Tegen de tijd dat de oorlog voorbij was, moesten de kinderen terug naar huis, naar Europa. Zij en de maharadja waren gebroken hart. (Bron: Culture)
Bekijk de hele documentaire hier
De erfenis van de goede Maharaja
Digvijaysinhji heeft nooit om financiële compensatie gevraagd voor de gunst die hij de wezen deed. Zijn enige wens was om een straat naar hem vernoemd te hebben in Polen. Helaas kwam deze droom niet uit toen hij nog leefde. De communistische partij gaf niet om de ontberingen van de weeskinderen in die tijd. (Bron: CBC)
In 1989, toen Polen onafhankelijk werd, werd een plein in Warschau vernoemd naar Digvijaysinhji. Er werd ook een monument opgericht ter ere van de goedhartige Maharaja. (Bron: CBC)
Een school in Warschau, Polen in de straten van Bednarska en Raszynska straat is vernoemd naar de goede prins. De school toonde tonnen afbeeldingen, monumenten en landschappen die sterk beïnvloed waren door de Indiase cultuur. (Bron: De Hindoe)
Het bestuur van de school is bevriend met de India Education Foundation en koos ervoor om de school naar hem te vernoemen als eerbetoon aan zijn vriendelijkheid voor de Poolse kinderen. (Bron: De Hindoe)