Wetenschappers schatten dat er minder dan één op de 1 biljoen kans is dat een persoon geraakt wordt door ruimtepuin. Getroffen worden door bliksem zou veel meer mogelijk zijn, maar wist je dat een Amerikaan de eerste en enige persoon werd die werd geraakt door ruimteafval?
In 1997 was Lottie Williams uit Tulsa aan het sporten in een openbaar park toen ze een tikje op haar schouder voelde. Ze realiseerde zich al snel dat een stuk metaal van 6 inch haar onschadelijk trof. Ze kwamen er al snel achter dat het ruimtepuin was.
Het Midcourse Ruimte-experiment
Het Midcourse Space Experiment (MSX) was een programma dat in 1994 een satelliet lanceerde. De satelliet heeft verschillende optische bewakingssensoren die zijn ontworpen om doelen te observeren die afzonderlijk worden gelanceerd in speciale en coöperatieve doelprogramma's. (Bron: SPIE Digitale Bibliotheek)
Het primaire doel van de MSX was het detecteren, verwerven en volgen van doelen in de ruimte. Door gedetailleerde karakterisering en modellering van de fenomenologie van de objecten, zal het onderscheiden of het een dodelijk of niet-dodelijk object is. De informatie die door de satelliet wordt verzameld, zal wetenschappers helpen de ruimtelijke, spectrale en temporele hiaten in bestaande ruimte-omgevingsmodellen op te vullen.
Na meer dan 12 jaar dienst, bijna drie keer de beoogde levensduur, werd de MSX-satelliet in juli 2008 met pensioen gegaan. De jaren van dienst waren succesvol en hebben bijgedragen aan twee verschillende verdedigingsmissies, aangezien het essentiële gegevens verzamelde voor het ontwerpen van raketafweersystemen. Omdat de satelliet geen brandstof had, werd verwacht dat hij binnen een paar eeuwen weer in de atmosfeer van de aarde zou komen. Wetenschappers kunnen de satelliet op geen enkele manier terug naar huis manoeuvreren. (Bron: eoPortal-map)
Lottie Williams' One in a Triillion Encounter
In de vroege ochtend van 1997 deed Lottie Williams, een 48-jarige inwoner van Tulsan, haar ochtendoefeningen in een plaatselijk park met haar vrienden. Ze was rond 3 uur aan het wandelen met haar vrienden, wat deel uitmaakte van de dagelijkse routine van Williams.
Williams en haar vrienden zagen plotseling een groot, helder licht in de lucht. Het leek op vuur, zoals ze zich herinnerde. Ze wendde zich tot haar vrienden om hun de vuurbal in de lucht te laten zien, en toen ze omkeek, merkte ze meteen dat hij op hen af kwam. De vuurbal vloog over hen heen, schoot twee vonken af en verdween toen boven een gebouw.
Williams dacht dat ze een vallende ster zag en dat de twee vonken nieuwe sterren waren die uit de vallende ster waren geboren. Ze dachten er niets van en liepen verder. Op haar derde mijl voelde Williams een tik op haar linkerschouder. Iets raakte haar en viel toen op de grond. Het produceerde een metalen klap toen het viel.
De Tulsan-dame schopte hem tegen het licht voor verdere inspectie, pakte hem op en bracht hem naar haar vrachtwagen. Het object was aan de randen zwartgeblakerd, alsof het verbrand was. Het was rond de lengte van haar handpalm en was erg licht. Het bestond uit lagen van zeer licht metaalachtig materiaal en was erg dun.
De klap deed haar gelukkig geen pijn. Later op de dag probeerde ze meerdere overheidsinstanties te bereiken om er meer over te weten te komen. Ze kwam er al snel achter via het US Space Command in Colorado Springs dat een Delta II-raketlichaam die dag rond 3 uur de atmosfeer van de aarde opnieuw was binnengekomen, op hetzelfde moment dat ze de vuurbal zagen. Het commando bevestigde ook dat de terugkeer werd waargenomen boven het zuid-centrale deel van het land, met waarnemingen vanuit Texas, Kansas, Missouri en Arkansas. De raket maakte deel uit van een militaire satellietlancering in april 30, negen maanden eerder.
NASA onderzocht het metalen stuk dat Williams trof en toonde aan dat het consistent was met het materiaal van Delta II. Hoofdwetenschapper voor Orbital puin voor NASA, Nicholas Johnson, gelooft dat Williams inderdaad is geraakt door een stuk Delta II. (Bron: ABC News)